| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0007,001,๗. มาลุตชาดก | |
| 27,0007,002,ว่าด้วยความหนาวเกิดแก่ลม | |
| 27,0007,003,[๑๗] ข้างขึ้นหรือข้างแรมก็ตาม สมัยใดลมย่อมพัดมา สมัยนั้นย่อมมีความ | |
| 27,0007,004,หนาว เพราะความหนาวเกิดแต่ลม ในปัญหาข้อนี้ ท่านทั้งสองชื่อว่า | |
| 27,0007,005,ไม่แพ้กัน. | |
| 27,0007,006,จบ มาลุตชาดกที่ ๗. | |
| 27,0007,007,๘. มตกภัตตชาดก | |
| 27,0007,008,ว่าด้วยสัตว์ไม่ควรฆ่าสัตว์ | |
| 27,0007,009,[๑๘] ถ้าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้อย่างนี้ว่า ชาติสมภพนี้เป็นทุกข์ สัตว์ไม่ควรฆ่า | |
| 27,0007,010,สัตว์ เพราะว่าผู้มีปกติฆ่าสัตว์ย่อมเศร้าโศก. | |
| 27,0007,011,จบมตกภัตตชาดกที่ ๘. | |
| 27,0007,012,๙. อายาจิตภัตตชาดก | |
| 27,0007,013,ว่าด้วยการเปลื้องตน | |
| 27,0007,014,[๑๙] ถ้าท่านปรารถนาจะเปลื้องตนให้พ้น ท่านละโลกนี้ไปแล้วก็จะพ้นได้ | |
| 27,0007,015,ก็ท่านเปลื้องตนอยู่อย่างนี้ กลับจะติดหนักเข้า เพราะนักปราชญ์หาได้ | |
| 27,0007,016,เปลื้องตนด้วยอาการอย่างนี้ไม่ การเปลื้องตนอย่างนี้ เป็นเครื่องติดของ | |
| 27,0007,017,คนพาล. | |
| 27,0007,018,จบ อายาจิตภัตตชาดกที่ ๙. | |
| 27,0007,019,๑๐. นฬปานชาดก | |
| 27,0007,020,ว่าด้วยการพิจารณา | |
| 27,0007,021,[๒๐] พระยากระบี่ไม่เห็นรอยเท้าขึ้น เห็นแต่รอยเท้าลง จึงกล่าวว่า เราจัก | |
| 27,0007,022,ดื่มน้ำด้วยไม้อ้อ ท่านก็จักฆ่าเราไม่ได้. | |
| 27,0007,023,จบ นฬปานชาดกที่ ๑๐. | |
| 27,0007,024,จบ สีลวรรคที่ ๒. | |
| 27,0007,025,_________________ | |