| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0011,001,๘. นันทิวิสาลชาดก | |
| 27,0011,002,ว่าด้วยการพูดดี | |
| 27,0011,003,[๒๘] บุคคลพึงกล่าวแต่คำที่ไพเราะเท่านั้น ไม่พึงกล่าวคำที่ไม่ไพเราะในกาล | |
| 27,0011,004,ไหนๆ เมื่อพราหมณ์กล่าวคำไพเราะ โคนันทิวิสาลได้ลากเอาภาระอัน | |
| 27,0011,005,หนักไปได้ ทำพราหมณ์ผู้นั้นให้ได้ทรัพย์ด้วย ตนเองก็เป็นผู้ปลื้มใจ | |
| 27,0011,006,เพราะการช่วยเหลือนั้นด้วย. | |
| 27,0011,007,จบ นันทิวิสาลชาดกที่ ๘. | |
| 27,0011,008,๙. กัณหชาดก | |
| 27,0011,009,ว่าด้วยผู้เอาการเอางาน | |
| 27,0011,010,[๒๙] ในที่ใดๆ มีธุระหนัก ในที่ใดมีร่องน้ำลึก ชนทั้งหลายก็เทียมโคดำใน | |
| 27,0011,011,กาลนั้นทีเดียว โคดำนั้นก็นำเอาธุระนั้นไปได้โดยแท้. | |
| 27,0011,012,จบ กัณหชาดกที่ ๙. | |
| 27,0011,013,๑๐. มุณิกชาดก | |
| 27,0011,014,ว่าด้วยลักษณะของผู้มีอายุยืน | |
| 27,0011,015,[๓๐] ท่านอย่าริษยาหมู่มุณิกะเลย มันกินอาหารอันเป็นเหตุให้เดือดร้อน ท่าน | |
| 27,0011,016,จงเป็นผู้มีความขวนขวายน้อย กินแต่แกลบเถิด นี่เป็นลักษณะแห่ง | |
| 27,0011,017,ความเป็นผู้มีอายุยืน. | |
| 27,0011,018,จบ มุณิกชาดกที่ ๑๐. | |
| 27,0011,019,จบ กุรุงควรรคที่ ๓. | |
| 27,0011,020,_________________ | |